अग्रलेख
म्हडं

– जिवंत म्हडे वाहण्याची
गुलामी नाकारत चला
त्या म्हड्याचा आता नायनाट करा
त्याची गोधडी, त्याचं व्यसन
एकदाचं जाळून टाका
म्हडं थंड पडलेलं
त्याचं अफाट ओझं असतं,
जिवंत म्हडं वाहत बसणं
हे मेलेलं ढोर ओडल्यासारखं काम असतं
ते काम 1956 ला आपण सोडून दिलय
आता आपल्याला बदलावा लागेल
केंद्रातलं असो की राज्यतलं असो
दिल्लीतलं असो की गल्लीतलं असो
घरात असो की सोबत असो
त्याचा रीतसर अत्यंविधी करा
एकदाचं जाळून टाका
आता तरी…
म्हड्यातला जिवंतपणा
जिवंतपणातलं म्हडं ओळखा
आता जिवंत म्हडे
आमच्या उरावर बसवतील
पुढचे 20 वर्ष नासवतील
कारण असा म्हड्यांना डिमांड फार आहे
आपल्याला झोडपलं काय
वाकवलं काय
गांडीवर रट्टे दिले काय
खांडोळ्या केल्या काय
त्यांनी निर्माण केलेलं म्हडं
पडलेलं असतं आपल्या उरावर गप्पगार…
म्हणून हे जिवन्त म्हडे जाळत चला!
हे ओझं त्यांच्याच बोकांडी देत चला!!
– दिपक केदार